روز جمعه 22 اکتبر آذر ماجدی، رئیس سازمان آزادی زن، عضو رهبری حزب اتحاد کمونیسم کارگری و عضو هیات اجرایی ابتکار فمینیستی اروپا بدعوت سازمان بین المللی حقوق اقلیت ها، در سمیناری در لندن، با تم "آزادی بیان، آزادی مذهب" شرکت کرد. این یک سمینار درونی بود که با شرکت 40 نفر از اعضای شورای سازمان و تعدادی میهمان برگزار می شد. هدف این سمینار کمک به تعیین سیاست این سازمان در قبال آزادی بیان و آزادی مذهب، بویژه در زمینه ممنوعیت برقع در برخی کشورهای اروپا بود. سخنرانان میهمان این سمینار جاناتان هی وود، مدیر انجمن قلم انگلستان و آذر ماجدی بودند .
سمینار با معرفی سخنرانان و اهمیت این تم برای این سازمان آغاز شد. سپس جاناتان هی وود نظر انجمن قلم را در مورد آزادی بیان و آزادی مذهب اعلام کرد. او گفت که روشن است در هر شرایطی آزادی بیان بنوعی مشروط می شود و این اجتناب ناپذیر است. او شرط "در خطر قرار گرفتن امنیت ملی" و تجاوز به زندگی خصوصی را مطرح کرد و آنگاه گفت که مقوله تحریک نفرت نسبت به اقلیت های ملی، نژادی یا مذهبی را هم می توان مورد بررسی قرار داد .
آذر ماجدی در برخورد به سخنان جاناتان اشاره کرد که بنظر وی آزادی بیان باید بی قید و شرط باشد. "زیرا هر روزه مشاهده می کنیم که چگونه قید و شرط های "قانونی و اصولی" به آزادی بیان، آزادی شهروندان را مقید تر و محدود تر می کند. من با شرط امنیت ملی مخالفم، لازم نیست به کشورهایی که تحت دیکتاتوری زندگی می کنند، رجوع کنیم تا دریابیم که چگونه این شرط اختناق را بر جامعه حاکم می کند. در همین کشورهای غربی تحت دموکراسی، بویژه از یازده سپتامبر ببعد آزادی های مدنی و آزادی بیان با اتکاء به همین بند بسیار محدود شده است. دیگر ایمیل های همه، تلفن شان و تمام زندگی شان علنا تحت کنترل است ."
سپس نوبت به سخنرانی آذر ماجدی رسید. وی در مورد اهمیت آزادی بی قید و شرط بیان صحبت کرد. او این سوال را در مقابل جمع قرار داد که چرا مذهب از چنین موقعیت ویژه و برتری در جامعه برخوردار است؟ چرا می توان همه نظرات سیاسی، عقیدتی، ایدئولوژیک و غیره را براحتی و به تند ترین شکل نقد کرد ولی مذهب از این قاعده مستثنی است؟
آذر ضمنا اعلام کرد که با در نظر گرفتن مقولات مولتی کالچرالیسم و نسبیت فرهنگی در زمینه حقوقی یا اجتماعی بسیار مخالف است. نسبیت فرهنگی یک تز راسیستی است. زیرا دو نوع حقوق و سنت و نرم را برای شهروندان جامعه تعریف می کند. وی در ادامه گفت که تقسیم جامعه به اقلیت ها و اکثریت علیرغم تصور عمومی، حرکتی به نفع رفع تبعیض نیست و تبعیض را علیه اعضای ضعیف تر این محیط ها، بطور نمونه زنان، کودکان و هم جنس گرایان افزایش می دهد. دسته های اخیر را تحت کنترل و فشار رهبران خود گمارده این محیط ها قرار می دهد. قرار دادن انسان ها در کادرهای مختلف تحت نام اقلیت های مذهبی، ملی و غیره عملا مهر اختلاف بر پیشانی آنها می زند و آنها را در کادرهای بسته ای اسیرمی کند. باید بجای دفاع از حقوق اقلیت ها، از حقوق برابر کلیه شهروندان و افراد دفاع کرد .
آنگاه آذر در مورد حجاب و نقش آن صحبت کرد. او گفت که حجاب ابزار و سمبل ستمکشی و انقیاد زن است. آپارتاید جنسی یکی از ارکان زن ستیزی و عقب ماندگی است. بعلاوه، حجاب اکنون به بیرق جنبش زن ستیز و تروریستی اسلامیستی یا اسلام سیاسی بدل شده است. سپس آذر در مورد برقع و ضرورت ممنوعیت آن صحبت کرد. او گفت که بغیر از بحث ایمنی جامعه، برقع را باید نهایت تحقیر و سرکوب زن دید. برقع زنان را به موجودات بی چهره و بی هویتی بدل می کند که همچون ارواح در جامعه حرکت می کنند. بعلاوه، برقع هر نوع امنیت اجتماعی را سلب می کند. انسان نمی تواند در جامعه با انسان های بی چهره ارتباط برقرار کند. چه بعنوان کارکن و چه بعنوان مشتری، فعالیت اجتماعی و اقتصادی در جامعه به این شکل نمی تواند انجام پذیرد .
آذر سپس در مورد ضرورت ممنوعیت حجاب برای کودکان صحبت کرد. او گفت که "کودک مذهب و سنت ندارد." این مذهب پدر و مادر و محیط اجتماعی او است که به او الصاق می شود. آزادی مذهب برای کودک یک مقوله پوچ است. حجاب برای کودکان را باید همچون کار کودکان، تنبیه بدنی یا آزار جنسی آنها نگریست. همانگونه که بیانیه های بین المللی حقوق کودک این مقولات را برای کودکان منع می کند، حجاب را نیز باید ممنوع کند. تاثیرات مخرب و صدمات حجاب بر جسم و روح کودکان وحشتناک است. همان سنی که انسان حق رای و حق رانندگی می گیرد حق حجاب بسر کردن را هم در همان سن می تواند داشته باشد.
بدنبال سخنرانی آذر ماجدی، بحث داغی در سمینار درگرفت. موافق و مخالف صحبت کردند. سخنرانی و نظرات آذر ماجدی با استقبال گرمی روبرو شد. سازماندهندگان سمینار اعلام کردند که سخنان او امکان داد که یک بحث داغ و بحث برانگیز با شفافیت جریان یابد .
